Moje uspomene - Alimpije Vasiljević
Oblast: Biografije & Memoari
Artikal: 10172 : Tezina: 0.58 kg
Zalihe:
2 u zalihama
Izdavač: Srpska književna zadruga
Autor: Alimpije Vasiljević
Opis: Beograd 1990, tvrdi povez, stanje: kao novo, str. 224, ćirilica
785 RSD
Alimpije Vasiljević (1831-1911), bio je filozof, profesor Velike škole, političar, ministar prosvete i crkvenih poslova.
Na Velikoj školi predavao je do 1875. a kratko vreme bio je i rektor. U vreme jasnijih idejnih i stranačkih podela do kojih je došlo među srpskom inteligencijom tokom 70- ih, ostao je u Liberalnoj stranci u čiji je Glavni odbor ušao u vreme njenog formalnog konstituisanja 1881. Obavljao je niz dužnosti u vrhu državne administracije: ministar prosvete i crkvenih poslova bio je 1875, 1876—1880, u vladama Stevče Mihailovića i Jovana Ristića i 1887. u vladi Jovana Ristića. Tokom srpsko-turskih ratova kao predstavnik vlade u Vrhovnoj komandi bio je u pratnji kneza Milana sa kojim je tokom njegove vladavine bio u dobrim odnosima. Pored redovnih dužnosti obavljao je 1877/78. dužnost ministra za oslobođene krajeve. Postavljen je 1879. za državnog savetnika. Izvanredni ministar u Petrogradu bio je dva puta 1892/1893. i 1894/1895. Penzionisan je 1898.
Redovni član Društva srpske slovesnosti postao je 1862. U Srpskom učenom društvu bio je od 1864. počasni, a od 1869. redovni član, potom član Odbora za nauke filozofske i filološke i Odbora za nauke istorijske i državne; predsednik Društva bio je od 1885. do 1887. Od 1892. bio je počasni član Srpske kraljevske akademije — za redovnog člana nije biran iz političkih razloga. Počasni član Matice srpske postao je 1868.
Na Velikoj školi predavao je do 1875. a kratko vreme bio je i rektor. U vreme jasnijih idejnih i stranačkih podela do kojih je došlo među srpskom inteligencijom tokom 70- ih, ostao je u Liberalnoj stranci u čiji je Glavni odbor ušao u vreme njenog formalnog konstituisanja 1881. Obavljao je niz dužnosti u vrhu državne administracije: ministar prosvete i crkvenih poslova bio je 1875, 1876—1880, u vladama Stevče Mihailovića i Jovana Ristića i 1887. u vladi Jovana Ristića. Tokom srpsko-turskih ratova kao predstavnik vlade u Vrhovnoj komandi bio je u pratnji kneza Milana sa kojim je tokom njegove vladavine bio u dobrim odnosima. Pored redovnih dužnosti obavljao je 1877/78. dužnost ministra za oslobođene krajeve. Postavljen je 1879. za državnog savetnika. Izvanredni ministar u Petrogradu bio je dva puta 1892/1893. i 1894/1895. Penzionisan je 1898.
Redovni član Društva srpske slovesnosti postao je 1862. U Srpskom učenom društvu bio je od 1864. počasni, a od 1869. redovni član, potom član Odbora za nauke filozofske i filološke i Odbora za nauke istorijske i državne; predsednik Društva bio je od 1885. do 1887. Od 1892. bio je počasni član Srpske kraljevske akademije — za redovnog člana nije biran iz političkih razloga. Počasni član Matice srpske postao je 1868.
Knjiga je dodata u korpu
