Jovan Dragašević (Požarevac, 4. februar 1836 — Niš, 1. jul 1915) bio je srpski vojni geograf, istoričar i književnik. Bio je vršilac dužnosti načelnika Glavnog đeneralštaba 1877. godine, profesor na Vojnoj akademiji i Velikoj školi u Beogradu. Dragašević je od 1862. godine bio član Društva srpske slovesnosti, kasnije i član Srpskog učenog društva (1864) i Srpske kraljevske akademije (1869), preteče današnje SANU. Napisao je Načela Vojne geografije, Vojnu stilistiku 1 i 2, Vojničku rečitost, Kosmometriju, Kronografiju, Vojnik na maršu, Ilirsko tropolje (Balkansko polostrovo): vojnopolitička studija, Etnografsku kartu srpskih zemalja i brojne druge radove. Autor je krilatice „Samo sloga Srbina spasava”. Sorta jabuke — dragaševka — nosi ime po Jovanu Dragaševiću. Još kao pitomac, Dragašević je počeo da piše. Njegova najzanačnija književna dela su Pesme (1860), Boj na Negotinu ili smrt Ajduk-Veljkova (1861), Istinske priče (1888), Carica Jelena (1890) itd. Varvarinsko polje pritisnula vojska i srpska i turska da se krvnički kolje. A na polju zlokobivu očajnu mejdanu stoji junak crn delija na konjicu vranu ...