Učilištna i domašnaja Biblija I: Stari zavet - Platon Atanacković 1857 (sa 21 bakrorezom)

Prvi prevodilac pojedinih knjiga Starog zaveta na srpski jezik bio je bački episkop Platon Atanacković. Preveo je veći deo Staroga zaveta i neke delove Novog zaveta. Prevod se smatra tečnim i tačnim, ali bliži crkvenoslovenskom prevodu, sa koga je izvršen, nego originalnom grčkom. Đura Daničić preveo je Stari zavet 1865. godine.

Platon Atanacković (Sombor, 10. jul 1788 — Novi Sad, 21. april 1867) je bio episkop budimski (1839 — 1851) i bački (1851 — 1867), pisac, politički radnik i veliki dobrotvor srpske prosvete. Od književnih radova Atanackovića, kojih ima preko 40, najvažniji je Prinos rodoljubivih mislej na žertvenik narodnoga napretka, koji je je dvaput izdat (1856. i 1864), zatim Dijetalne besjede i Povijest rezidencije episkopata budimskago, a od časti i ovoga samog (1846); Pedagogika i metodika (1815) i dr. Uz to je Atanacković štampao nekoliko nadgrobnih i drugih prigodnih beseda i poslanica. Osobito mnogo je radio na školskoj književnosti i izdao je čitav niz udžbenika, iz nauke o veri, o jeziku srpskom i nemačkom, matematici, pedagogiji i katihetici.

Stari zavet je hrišćanski naziv za zbirku svetih spisa koje Jevreji nazivaju Tanah. Sastoji se od knjiga zakona, istorije, proroštva i pesama. Za hrišćane, Stari zavet čini prvi deo Svetog pisma (drugi deo čini Novi zavet). Vremenom je hrišćanski Stari zavet stekao izvesne razlike u odnosu na jevrejski tanah. Oko 130. p. n. e. se radi prevod hebrejskog Tanaha na grčki jezik, koji se još zove ”Septuaginta”. Prema predanju, na prevodu svetih spisa je radilo 70 jevrejskih učenjaka okupljenih u Aleksandriji po zapovesti egipatskog cara Ptolemeja Filadelfa. Nekoliko vekova kasnije, 405. godine, završen je prevod Starog zaveta sa grčkog na latinski jezik, koji se zove Vulgata. Uglavnom od Vulgate nastaju slovenski prevodi kao i prevodi na skoro sve svetske jezike.