Nekavaljerske misli - Veljko M. Milićević 1904

Veljko Milićević, (Čaglić, Slavonija, 14. januar 1886. – Beograd, 5. novembar 1929), srpski pisac, prozaist modernizma, prevodilac i publicista, u književnosti se javlja i pod pseudonimom L’homme qui rit.

Najznačajnije delo mu je roman Bespuće (1912), prvi moderan roman u srpskoj književnosti, u kojem obrađuje temu bezavičajnosti novog čoveka. Roman govori o povratku intelektualca Gavra Đakovića u zavičaj. Glavni junak dobija ulogu stranca među svojima, ravnodušnog i nepoznatog čoveka u nekada poznatoj sredini.

Mihajlo Pantić je u svoju antologiju srpske pripovetke uvrstio i Veljka Milićevića.

Bibliografija: Nekavaljerske misli, pamflet, Beograd 1904 - Bespuće, Sarajevo 1912 - Opsene, Beograd 1922 - Pripovetke I-II, Beograd, I, 1930; II, 1939 - Dečja duša Veljka Milićevića i njegove rane pesme, Beograd 1932 - Vihor, prip., Beograd 1952