Kontrakultura - Kristijana Sen-Žan-Polen

Žestoke, pune strasti, 60-e godine su godine krize. Istovremeno sa nastajanjem novih nacija i širenjem uticaja socijalističkih zemalja, Sjedinjene Američke Države, kao i ostale zapadne zemlje, potresa preispitivanje vrednosti na kojima se one temelje. U takvoj atmosferi napetosti i nespokojstva, counter-culture, “kontrakultura” nastaje kao izraz političkih ideja, jednog načina života i filozofskih postavki prepoznatljivih najpre po suprotstavljenosti načinu mišljenja velike većine stanovništva - ukratko kulturi industrijalizovanog društva.

U tom nejedinstvenom pokretu izdvajaju se dve osnovne struje. Prva, politička i okrenuta siromašnima, predstavlja obnovu levice pod malo izmenjenim nazivom “nova levica” ili New Left i izražava buntovničke ideje. Ti pobunjenici koji,  bez jasnog poimanja stvari, odbacuju društvene nejednakosti, rat u Vijetnamu, politički sistem i univerzitet, protiv su svakog oblika vlasti, a protesti su njihovo omiljeno sredstvo akcije.

Druga struja, struja hipika, nastala nešto kasnije, orijentisana je, pre svega,  na lični izraz pojedinca. I hipici se bune protiv američkog društva, ali njihova kritika je suštinski usmerena ne toliko na političke probleme koliko na način života srednje društvene klase. Oni žele da - kroz alternativni stil koji stvaraju - svoj život učine sadržajnijim i bore se prvenstveno za same sebe, bilo pojedinačno ili u zajednicama. Najuočljiviji elementi tog stila, čija je osnova rok,  jesu seksualna i psihodelična revolucija.