Dnevnik I-IV - Dragoljub Jovanović

Dragoljub Jovanović (Pirot, 8. april 1895 — Beograd, 23. maj 1977) bio je srpski naučnik, univerzitetski profesor i političar. Doktorirao je prava u Parizu. Zbog političkog delovanja više puta je osuđivan u Kraljevini Jugoslaviji, a zbog toga je i izbačen sa Pravnog fakulteta u Beogradu. Jedan je od osnivača Grupe za socijalnu i kulturnu akciju. Bio je član Saveza zemljoradnika, iz koga je 1940. godine izašao i formirao Narodnu seljačku stranku. Bio je član Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ (1946–1947), da bi 1947. bio osuđen na višegodišnju robiju i uklonjen sa Univerziteta.

„Dnevnik“ Dragoljuba Jovanovića obuhvata period od 1915 – 1918, 1932/33, 1962 – 1973. godine i predstavlja osnovni izvor za izučavanje njegovog života i dela. Poslednji period Dnevnika, nije koristila čak ni Nadežda Jovanović u svom delu Život i sloboda bez straha, za koje se kaže da je kruna srpske istoriografije o Dragoljubu Jovanoviću, a on je značajan jer se odnosi na period koji nije obuhvaćen Političkim uspomenana Dragoljuba Jovanovića. Dnevnik je objavljen u integralnom obliku, bez ikakvih intervencija u osnovnom tekstu – zadržava se i onovremeni pravopis.  S obzirom na to da Dnevnik sadrži više hiljada imena ličnosti iz različitih oblasti društvenog života Jugoslavije, ali i sveta, pogotovo iz Francuske, u kojoj se Jovanović školovao i za koju su ga vezivale najlepše uspomene, u fusnotama su dati osnovni biografski podaci. Zbog obilnosti rukopisa Dnevnika, njegov sadržaj izložen je u četiri knjige, rukovodeći se hronološkim principima. 

Dragoljub Jovanović, svakako je bio nesvakidašnja pojava na političkoj, ali i naučnoj sceni Srbije u prvoj polovini XX veka. Njegov impozantni stvaralački opus, koji, još uvek, nije u potpunosti ni objavljen, kao i veoma obimna prepiska sa brojnim ličnostima, dugo će, sigurni smo izazivati znatiželju istraživača.