Sadržaj: Mesto predgovora - Moje detinjstvo - Moje učenje u Višoj ženskoj školi i kako je moj brat postupao sa mnom - Stupanje u državnu službu i službovanje - Kako sam sticala umešnost u predavanju srpskog jezika - Kako sam sa decom postupala - Moje učenje tuđih jezika - Moj jubilej - Moj vanškolski život.

Stanka Đ. Glišić (Gradac, 14. januar 1859 — Beograd, 16. mart 1942) je bila nastavnica srpskog jezika, prevodilac i rođena sestra poznatog srpskog književnika Milovana Glišića.

Od 1893. do 1924. godine predavala je srpski jezik, izuzev godina tokom Prvog svetskog rata. Tečno je govorila francuski, ruski i italijanski jezik. Bila je pozvanalac ruske i francuske književnosti, a pored rada u prosveti bavila se i prevođenjem. Za života, na srpski jezik prevela je brojna dela Tugenjeva, Gogolja, Čehova, delo Sevastopoljske priče Lava Tolstoja, a prevodila je čak i dečju književnost . Godine 1929. izdala je monografiju Pozorišne igre za decu, a 1933. monografiju Moje uspomene. Sarađivala je sa mnogim listovima i časopisima.