Spomenica Branka Šobajića - za svoju porodicu, srodnike i prijatelje napisao njegov otac Bekica (1917)

Vrlo retka publikacija objavljena u Mostaru tokom ratne 1917. godine. Privatno izdanje štampano za porodicu, srodnike i prijatelje, a u spomen Branka Šobajića koji je preminuo u januaru iste godine. Knjižicu je napisao i objavio Brankov otac Bekica "da bi unekoliko očuvao spomen na umrlog sina", a štampao "Paher i Kisić" u Mostaru. Nakon biografije Branka Šobajića, u knjižici su štampani telegrami i pisma saučešća, među kojima: vojvoda Božo Petrović-Njegoš, serdar Jagoš Radović, kum Miho Tomašević, Marko Kavaja, Mitropolit Mitrofan, general Mitar Martinović i drugi. Ova vrlo retka spomenica potiče iz zaostavštine Ljubice i Jovana Cvijića, koji su bili prijatelji porodice Šobajić. Prema srpskom i crnogorskom cobiss-u, u srpskim bibliotekama ne postoji nijedan primerak, dok se u crnogorskim fondovima nalaze 2 primerka: Narodna biblioteka 'Radosav Ljumović' Podgorica i Istorijski institut Crne Gore, Podgorica.

Branko Šobajić rođen je u Nikšiću 28. septembra 1878. godine, od majke Nede i oca Bekice M. Šobajića. U Beogradu je svršio dva razreda gimnazije i nakon školovanja vratio se u Nikšić gde je postao trgovac. Vrlo svestran, pored trgovine, bavio se fotografijom, pa je zbog usavršavanja jedno vreme proveo u Pragu i tako postao prvi nikšićki fotograf. Nakon fotografije bavio se sajdžijskim zanatom, u kojem se usavršavao u Švajcarskoj. Putovao je i u Berlin radi kupovine automobila. Svirao je violinu, flautu i druge instrumente i prvi pokrenuo koncerte i balove u Nikšiću. U Beču je kupio kinematograf, pa tako Nikšić dobija svoj prvi bioskop i to u vlasništvu Branka Šobajića. Počeo je prikazivati predstave nakon Balkanskih ratova, tako da se kraj 1913., odnosno početak 1914. godine, smatra za vreme kada je Nikšić dobio stalni bioskop. Branko je preminuo 15. januara 1917. godine u Nikšiću, gde je i sahranjen. U braku sa Zorkom imao je četvoro dece.