Boginja ljubavi, zabavne pesme - sakupio i izdao Jeremija O. Karadžić (1859)

Jeremija Obradović Karadžić (1814-1888) bio je srpski knjžar, izdavač, pesnik i sakupljač narodnih umotvorina. U narodu je bio poznat kao Slepi Jeremija. Bio je u rodu sa Vukom Stefanovićem Karadžićem, njegov brat od strica. Oslepeo je na jedno oko u mladosti, a kasnije U Beogradu je 1839. otvorio papučarsku radnju i kafanu “Zeleni venac”. Od 1849. izdavao je i prodavao svoje pesme, a preštampavao je dela savremenika, kalendare i praktične knjige. Aktuelnošću tema i jedtinim izdanjima izlazio je u susret željama najšire čitalačke publike. Građu je crpeo iz kazivanja savremenika a u beleženju i preštampavanju narodnih pesama bio je nekritičan, osavremenjivao ih je i stilizovao. U svojim guslarskim pesmama opevao je savremene događaje (mađarsku bunu iz 1848., Krimski rat 1853-1856, bombardovanje Beograda 1862, hercegovački ustanak…).

Slepi Jeremija posao knjižara, obavljao je verno, iako je uz njega teško preživljavao. Krajem 1880. godine obraća se Narodnoj skupštini i dobija pomoć kao zaslužni radnik. Jeremija Obradović Karadžić umire 1888. godine, a posao knjižara-torbara nastavlja Hadži-Aleksa O. Popović. Zatim se posla prihvataju knjižari-dućandžije, koji uzimaju besposlene mladiće da po narodu prodaju knjige. Jedan od najpoznatijih u Beogradu bio je Velimir Valožić, koji nastavlja štampanje knjiga po Jeremijinom izboru i principu. Po istom principu radili su i u drugim srpskim središtima, a kako bi se rešilo pitanje izdavanja bez redakcije, u oktobru 1870. godine u Srbiji je zakonom ustanovljena Glavna knjižara.