Srpski rječnik istumačen njemačkijem i latinskijem riječima - Vuk Karadžić (Beč 1852)

Srpski rječnik istumačen njemačkijem i latinskijem riječima, skupio ga i na svijet izdao Vuk Stefanović Karadžić. Beč 1852, štamparija Jermenskoga manastira.

Godine 1852. izdato je Karadžićevo kapitalno delo, drugo izdanje "Srpskog rječnika" sa 47.427 reči koje su bile akcentovane. Drugo izdanje, je dopunjeno i prerađeno u odnosu na izdanje iz 1818. Vukov saradnik na drugom izdanju bio je Đura Daničić. Vukov Rječnik nije obično leksikografsko delo, nego nešto mnogo više od toga, enciklopedija srpskog narodnog života, u kojoj su opisana narodna verovanja, običaji, nošnja, uneseni iscrpni podaci o našim krajevima, o društvenim odnosima i nacionalno-političkim prilikama, o flori i fauni, o prosveti i školama, o oružju i oruđu: delo je bogato ilustrovano narodnim umotvorinama: poslovicama, pripovetkama, zagonetkama, predanjima te stihovima iz lirskih i epskih pesama. Rječnik je sinteza celoga Vukovoga rada. U njemu su zastupljene sve grane njegove delatnosti: i filologija i etnologija, i istorija i narodne umotvorine. Ovaj rečnik narodnog jezika, prevod "Novog zavjeta" (1847), i zbirke narodnih umotvorina predstavljali su temelje za savremeni standardni srpski jezik.